Alle dierenliefhebbers kunnen opgelucht ademhalen; in 2026 zal het in Frankrijk verboden zijn om walvisachtigen voor commerciële doeleinden in gevangenschap te houden. De toepassing van de Wet ter bestrijding van dierenmishandeling is aangenomen in 2021 en wordt actief in 2026. Bij Marineland in Antibes werd dit nieuws door de dieren uiteraard met gejuich ontvangen.
Na de heftige overstromingen in oktober 2015 waarbij een vloedgolf van modder veel bassins compleet vernietigde is het eigenlijk nooit meer goed gekomen met de dieren bij Marineland. De directie gaf nooit openheid van zaken, maar dat er veel verdriet rondzwemt moge duidelijk zijn. Actrice Pamela Anderson heeft in 2017 zelfs wekenlang bij Marineland voor de deur gestaan met protestborden.
Nieuwe wet dwingt Marineland Antibes tot sluiten
Marineland moet dus de walvisachtigen van de hand doen. De belangrijkste vraag die iedereen bezighoud is: Waar gaan de laatste twee orka’s Wikie en Keijo naar toe? Inderdaad, er zijn nog maar twee van de vier orka’s. En dat terwijl orka’s normaal wel 90 jaar kunnen worden.
De Sea Shepherd, een internationale non-profitorganisatie met als doelstelling het wereldwijd beschermen van het leven in zee anticipeert op de deadline van 2026 en stelt voor om in Frankrijk een opvangcentrum te creëren waar de twee orka’s uit Marineland in Antibes zouden worden opgevangen. Er is een vindplaats geïdentificeerd voor de kust van Bretagne. Dat zou de beste oplossing zijn voor de orka’s.
Sea Shepherd is van mening dat “Frankrijk een dubbele verantwoordelijkheid heeft jegens deze dieren”, omdat het niet alleen “hun gevangenschap en hun voortplanting voor entertainment doeleinden jarenlang heeft toegestaan”, maar “terecht een wet heeft aangenomen die een einde maakt aan dit systeem.” Het lijkt hem daarom vanzelfsprekend dat de Franse staat garant staat voor het “welzijn van de betrokken dieren”, en aanbiedt deze te steunen door de oprichting van dit opvangcentrum. Hoewel de locatie nog niet officieel is bekendgemaakt, wordt er al een route bestudeerd voor de Bretonse kust.
De angst om naar Japan te vertrekken
Marineland zelf is echter in onderhandeling met een Japanse koper voor de dieren. Een deportatie naar Japan zou voor de dieren een nieuw hoofdstuk ellende betekenen. Sea Sheperd voert als belangrijkste argument aan dat in Japan “de moeder en haar zoon hoogstwaarschijnlijk gescheiden zullen worden en zeker zullen worden gebruikt voor reproductie- en amusementsdoeleinden.”
Sea Shepherd benadrukt dat “Japan geen enkele beschermingsstatus toekent aan walvisachtigen en een van de dodelijkste is voor deze soorten (de walvisjacht en de jaarlijkse massamoorden op dolfijnen vinden daar nog steeds plaats)”. Daarom zou het naar Japan sturen van Wikie en Keijo neerkomen op het verraden van de geest van onze wetgeving en tot een surrealistische situatie leiden, aangezien “als onderdeel van de toepassing van een dierenbeschermingswet, twee walvisachtigen zouden zien dat hun status van beschermde soort wordt ingetrokken.
Sea Shepherd waarschuwt ten slotte voor een ander alternatief dat wordt bestudeerd: een opvangcentrum in Nova Scotia, Canada. “Dit brengt grote nadelen met zich mee”, schat de NGO, omdat naast de behoefte aan “extreem lang en stressvol trans-Atlantisch transport”, de wintertemperaturen in het gebied “met ijskoud water onder nul kunnen dalen”. Ook al zijn de orka’s van Marineland van IJslandse afkomst zijn, Wikie en Keijo sinds hun geboorte alleen de warmere wateren van de Middellandse Zee gekend.
About The Author
