Absinthe was in het begin van de 19e eeuw razend populair bij de Franse Bohemien. Veel kunstenaars en schrijvers lieten zich inspireren onder invloed van dit gifgroene drankje. Tijdens de apéro in Zuid Frankrijk; de middag borrel of gewoon tijdens de lunch kwam de ‘Groene Fee’ langs die je van alles in je oor fluisterde. Bekende namen als Ernest Hemingway, James Joyce, Charles Baudelaire, Paul Verlaine, Arthur Rimbaud, Henri de Toulouse-Lautrec, Amedeo Modigliani, Pablo Picasso, Vincent van Gogh, Oscar Wilde, Aleister Crowley, Erik Satieand Alfred Jarry stonden allemaal bekend als fervente Absinthe drinkers en fan van de Groene Fee. Absinthe was hip in Parijs en aan de Côte d’Azur en dus dronk ‘tout le monde’ het drankje.
Tegenstanders riepen ondertussen moord en brand; Absinthe was des duivels, het thujone extract bracht hallucinaties en vreemde bijwerkingen: je kon makkelijk buiten je lichaam treden. Allemaal onzin natuurlijk die het drankje natuurlijk steeds populairder maakte. Toch werd het in puriteins Amerika verboden in 1915 en al snel volgden andere Europese landen (what’s new). Jarenlang was Absinthe daarom niet verkrijgbaar in Frankrijk, België, Zwitserland (het land van oorsprong) en Oostenrijk. Nieuwe wetenschappelijke studies eind jaren 80 toonden aan dat de bijwerkingen allemaal overdreven waren; in ieder geval waren de bij-effecten niet anders dan bij ander overdadig alcohol gebruik. Begin jaren ’90 kwam Absinthe weer stilletje terug op de markt; echter zonder veel rumoer. Tieners zuipen zich anno 2015 gewoon in coma met bier van de supermarkt, dus wie heeft er nog Absinthe nodig om op de IC terecht te komen. Voor wie het toch eens wil proberen; vandaag de dag kom je Absinthe gewoon tegen in de Lidl in Nice. Een hele fles voor maar 4,99 euro. Glaasje proberen?
De klassieke Franse methode
1
Giet ongeveer 30m absint in een glas, bij voorkeur een reservoir pontarlier glas. Er zijn verschillende glazen, elk glas heeft een blolling om aan te geven hoeveel absint je moet schenken.
2
Leg een platte, geperforeerde absintlepel op de rand van het glas, met een suikerklontje erop. Dit is gebruikelijk, maar niet noodzakelijk. De suiker neutraliseert de bittere alsemsmaak.
3
Druppel ijskoud zuiver water heel langzaam in de absint. Dit is de essentie van het absint-ritueel. Als je een suikerklontje gebruikt zal het water de suiker smelten en heel langzaam in de absint doen oplossen. Topkwaliteit absint wordt gewoonlijk met alleen water gedronken.
De verhouding water:absint is gewoonlijk 3:1 tot 4:1.
Je kunt ijsklonten gebruiken om het water te koelen, maar ze mogen niet in de absint vallen!
Bij de toevoeging van het water wordt de absint langzaam troebel.
Vroeger werden absintfonteinen voor dit doeleinde gebruikt.
De ‘brouilleur’ kan ook gebruikt worden om het water automatisch in de absint te druppelen: Plaats de brouilleur op het glas, voeg ijskoud water toe en het water zal automatisch in de absint druppelen. Verwijder de brouilleur voor het drinken.
4
Roer de absint met de absintlepel. Nu kun je ijsklontjes toevoegen, al haalt de doorgewinterde absintdrinker hier waarschijnlijk zijn neus voor op.