Alleen de titel al doet vermoeden dat dit een positief verhaal gaat worden. En dat klopt ook. Want ondanks alle ellende in Parijs, gaat het leven gewoon door, al is de impact groter dan we konden vermoeden. Schoolreisjes zijn allemaal geannuleerd omdat de noodtoestand met drie maanden is verlengd. We kunnen heel boos worden op iedere man met baard in jurk, maar het is even niet anders. De sfeer is wel minder tolerant geworden; de Fransen kijken wat vaker weg en hopen dat er een moskee minder open gaat. Burgemeesters winnen nu al stemmen door varkensvlees op school te verplichten of een bouw vergunning voor een moskee in te trekken. Op de lagere scholen heeft men het Volkslied weer uit de kast gehaald dat iedere week moet worden gezongen. Dat aanwakkeren van het patriottisme geeft ons het gevoel dat we met z’n allen in Les Miserables spelen, met een vijand die op de loer ligt om toe te slaan.
Hoe ziet dat er dan uit in het dagelijkse leven in Zuid Frankrijk? Eeerlijk gezegd merken we er niets van; alleen bij overheidsgebouwen staan rode baretten met geweren paraat. Maar als er echt iets is, dan zie je hoe snel men kan handelen. Wij hoorden afgelopen week onder onze tuin, diep in de vallei rare stemmen en geluiden. De fluisterende stemmen leken dichterbij te komen. Onze meiden hingen al in de gordijnen en ik stond met een honkbalknuppel klaar om sukkels die tegen de berg opklimmen zonder pardon naar beneden te slaan. Juul en Jo waren slimmer, die belden meteen met de lokale gendarmerie. Meestal komen die pas na een uur kijken, met z’n tweetjes. Maar dit keer stonden er na tien minuten vier zwaarbewapende mannen in onze huiskamer die zonder pardon de tuin inliepen en zich met zaklamp en al in de afgrond lieten glijden. Een veilig gevoel, dat wel. Het advies was ‘als je wat geks hoort, blijf binnen en bel ons, we zijn extra alert.’ Er werd overigens niemand aangetroffen.
Er is zelfs een apart alarmnummer voor moslimgevaar; ziet u iemand zwaaien met een geweer, staat er een auto met Belgisch nummerbord in uw straat, trekt u buurvrouw ineens een mes uit haar hoofddoek of signaleert u iets anders verdachts; bel dan onmiddelijk 197. Dat is het nieuwe Nationale Veiligheidsnummer in Frankrijk om aanslagen te voorkomen. Het is een rare wereld aan het worden, maar de echte K3 is er niet voor niets mee gestopt. Je kan je kinderen wel vertellen dat de wereld roze is met een magische regenboog, maar vergeet ze niet te leren dat er ook idioten zijn die meer van donkerrood houden. Zoon Tom zit nu nog in zijn opleiding, maar heeft straks in ieder geval voldoende werk bij de Special Forces. En zo citeer ik een ander idool; ‘elk nadeel hep z’n voordeel’. Al blijft het jammer dat na K3 ook Cruyff er mee is gestopt.
In de winkelcentra is het stiller dan normaal, en dat is best raar zo vlak voor de Kerst. Meestal kan je nergens meer parkeren; nu is het opvallend rustig. We vragen in Polygone Riviera aan een bewaker met oordopje of hij geen wapen moet dragen gezien de nood toestand. Hij vertelt dat zij alleen mogen signaleren, maar dat er overal veel undercover agenten rondlopen. Zij zijn wel bewapend en mengen zich onder het publiek, op de uitkijk voor een gek met een bomvest. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat de Fransen zelf zo rustig blijven; ze hebben vertrouwen in de daadkracht van de regering en de kwaliteit van het leger en de gendarmerie. Je zal maar in Nederland wonen; dat is toch dichtbij Brussel en dat mensen als Pechtold zeggen dat er niets aan het handje is. Hoe naïef kan je zijn? Dan heb je zulke grote ogen en nog zie je het gevaar niet dichterbij komen.
Enfin, doordat er overal goed wordt beveiligd is het gespreksonderwerp in Zuid Frankrijk vooral de aankomende wintersport, want ja, de Cote Azur staat weliswaar bekend om de heerlijke zee en stranden, maar je kan hier ook superlekker skiëen. Helaas (alhoewel) blijf het weer maar zonnig met een temperatuur van boven de twintig graden overdag, dus de sneeuw schiet niet echt op. Maar let op; het gaat volgende week regenen en het wordt kouder. En, als het aan zee regent, dan sneeuwt het in de bergen. Wilt u nog een leuk uitstapje maken; vanaf Nice Airport gaat er iedere dag een bus naar Isola 2000 voor zo’n 4 euro. Materiaal huren kost gemiddeld 20 euro per dag, incl sneeuw garantie. Omdat het lastig skiëen is in een lange jurk met bomgordel zullen de komende weken heel wat locals gezellig de sneeuw opzoeken. Tot in Isola!
Schitterend geschreven…met een leuke dosis humor. Heerlijk! 🙂
Mooi geschreven. Het is gewoon de realiteit waar we mee leren leven. Gewoon doorgaan met zo fijn mogelijk leven.
Met dank voor de reactie; altijd leuk om te horen!