Het ritme van de Côte d’Azur

Wie hier langer komt dan vandaag, herkent als geen ander het ritme van de seizoenen in Zuid Frankrijk. In februari bloeit de mimosa, in maart komen de processierupsen, in april de eerste muggen en in mei regent het vaker dan normaal, vooral tijdens het Film festival. Maar net als met zoveel andere dingen in het leven loopt het dit jaar toch weer ietsje anders.

De mimosa aan de Côte d’Azur was alweer uitgebloeid voordat we onze wandelschoenen konden aantrekken en de tijgermuggen overlast lijkt te hebben plaats gemaakt voor de destructieve rode kever. Zelfs de kwallen laten het tot nu toe afweten; het is overal heerlijk zwemmen, zelfs in de baai van Theoule waar eerdere jaren nog weleens een halve haai aanspoelde en tientallen kwallen de kustlijn bewaakten tegen menselijke indringers.

Andere vaste bezoekers van de Côte d’Azur in deze periode zijn de ‘reizigers’ zoals we tegenwoordig politiek correct de Roma gezinnen moeten noemen. Mijn oma zei gewoon ‘daar heb je die jatmozen weer’, maar wie dat vandaag de dag zegt, is een rascist. Gelukkig is in Zuid Frankrijk inmiddels zoveel politie en camerabewaking aanwezig dat deze bezoekers de gemeente Mandelieu niet meer konden verrassen door het strand of een park te bezetten. Al 100 kilometer voordat de karavaan met vele Mercedessen met ieder 12 meter caravan de kust bereiken kon, werden de aanvoerwegen afgesloten en moest de groep noodgedwongen parkeren op een terrein buiten Cannes, zonder zeezicht. Uiteraard wel voorzien van gratis water en stroom. Mocht u nog een low budget kampeerplaats zoeken voor uw sleurhut met afritsbare voortent, dan is Cannes uw bestemming.

De inwoners van Cannes kunnen zelf ook low-budget gaan rondreizen; vanaf 8 juli heeft de Ouibus, spreek uit Wiebus, een nieuwe bestemming erbij. Voor slechts 9 euro brengt de bus u helemaal naar Toulouse. Meer informatie over de Ouibus vindt u hier.

Wie voorlopig nergens meer naar toe gaat en het prima naar zijn zin heeft in Nice is topvoetballer Mario Balotelli; hij scoorde afgelopen jaar regelmatig voor OSC Nice dat deze zomer de Champions League play-offs speelt. Geruchten gingen rond dat Balotelli zou worden weggekocht door een Spaanse of Engelse club, maar niets is minder waar; hij heeft vandaag voor twee jaar bijgetekend in Nice. Dat doet mijn sporthart sneller slaan; al loopt dat ritme niet bepaald synchroon met de juni dagen. Het is al enkele maanden bijzonder warm en er valt sporadisch een regenbuitje dat die naam nauwelijks verdient. Ik vind het prima; want weinig regen betekent geel gras en dat hoeft niet te worden gemaaid. Daar is het ook gewoon te sloom weer voor. Iedereen die hier werkt sleept zich door deze dagen heen en valt na het werk even in de zee of in een zwembad om daarna wat te eten en vroeg naar bed te gaan. Het ritme van de Côte d’Azur is voor iedereen anders.

Gelukkig zijn de vakantiegangers hier niet om te werken maar om te genieten en daar hoort uiteraard ook lekker eten bij. De restauranthouders in de mondaine haven van Saint Tropez kijken met argwaan naar het nieuwe restaurant dat op de plaats komt van voorheen Brasserie Baili. Onder de naam Biglari Café wil de nieuwe eigenaar, een onbekende Amerikaanse miljardair, hier luxe hamburgers gaan serveren. Plus 50 soorten milkshake. Is dat het einde van het gegrilde sardientje, de Boeuf Rossini en de Salade Niçoise in Saint Tropez? Is het Donald Trump die hier een unbelievable food experience gaat introduceren? We houden u op de hoogte. Voor de liefhebbers van de Italiaanse keuken kunnen wij u gelukkig doorverwijzen Farinelli in Nice; hier kunt u ongekend lekker Italiaans eten en krijgt u, bij vermelding van onze naam, een heerlijk glas koude Prosecco als welkomstdrankje.